17 KASIM 2008

Tekrardan bir yazıyla,topladık cümlelerimizi…

Rabbim izin verirse en kısa zamanda dünyadan kaçmaktır niyetimiz . Ardımızda omuz ağrısı bırakacağız belki. Hayat güzeldir. Ahiret daha da güzel… Ellerimize dolanan iplerden hiç kendimizi asmayı düşünmedik. Hep birşeyler ördük. O zaman kendi gönlümüzü neden tamamlayamıyoruz? Eksik olan ip mi yoksa ilmek atmayı bilmemek mi? Allah şaşırtmasın…

Dünyada gerçek dirilişten başkası hep yalandı. Hz Adem’in ikiyüz yıllık tövbesiyle Hz Havva, Habilin ve Kabilin dünyaya gelmesine vesile oldu. Hatanın ellerinden tutacak olursam, HATA KAPISINDA İNİLEYECEĞİMDEN ŞÜPHE ETMİYORUM. Doğrunun gölgesine yapışırsam da ferahlığın bulacağından ümid kesmiyorum inşAllah.

Hüda hayırlı kısa bir ömür nasip etsin. Öyle ki kısacık ömürde uzunca güzelliklere bırakalım. On altı sarsıntım ve ilk tanışmam. On yedi arafım… On sekiz gücüm ve gerisi meçhul…

On sekiz.Ne büyük bir yük değil mi? Rabbim yolundan ayırmasın. On sekize bastık ya, on sekiz binli sıkıntılara da adım attık demektir. Sabır verip selamet eylesin Rahman…

On sekiz… Hoşgeldin on altılı cinnetlerim… Daha nice on altılı azaplara ve cinayetlere mi demeli . Hayırlısı inşAllah. Ömrün Rızailahiye kavuşup çabuk tükenmesi dualarıyla. Büyümek mi ağır yoksa, büyüdüğüne inanmak mı?

Cevabı yok belki. Allah hakkımızda hayırlısını eylesin.

sevde y